Thursday 6 November 2014

Η μεγάλη βρύση στη Πλαγιά


Μια από τις μεγαλύτερες βρύσες του νησιού, με τρεις μπροστά και μια στο πίσω πλησταριό με το σκέπαστρο. Μια όμορφη τοποθεσία που περιελάμβανε ένα παλιό λιοτρίβι μπροστά, ένα μαγαζί πίσω και από αριστερά γεφύρι με ντουσιμέ που ακόμη υπάρχει και το νερό να κυλάει. Παλιά στήνανε και γλέντια κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο. Η παλιά φωτογραφία του Χουτζαίου, μαρτυρεί πως ήταν ένα μέρος πολυσύχναστο καθώς όλες οι γυναίκες του χωριού κατέβαιναν να πλένουν. Σήμερα είναι ένας χώρος μοναξιάς αλλά ακόμη απαράμιλλης ομορφιας. Ασβεστομένες όλες οι κρίνες από τότε που πέρασε και ο Μ.Αξιώτης και τις περιέγραψε με τα φυσικά τους χρώματα. 


 Φωτογραφία του Χουτζαίου




Saturday 1 November 2014

Παλιά βρύση Αγιάσου

Φωτογραφία του 1930, στην Αγιάσο. 
Από τη πολύ ώρα χρήσης της βρύσης κάτω από τον ήλιο ή και τη βροχή δημιούργησαν ως και στέγαστρο.
Διακρίνουμε το αυθεντικό λιθόστρωτο που υπήρχε στην Αγιάσο κάποτε.

Wednesday 30 April 2014

Μία βρύση στο Σκόπελο

Μια λιτή αλλά όμορφη μαρμάρινη βρύση από τη ντόπια πέτρα του "Τασλίκ", επανατοποθετήθηκε στον αύλιο χώρο της οικίας Μαρίας Πέρρου στο Σκόπελο. Πρόκειται για μια βρύση που βρισκόταν επί του δρόμου προς την κάτω αγορά, και απέναντι από την οικία του πρωήν κοινοτάρχη Στυλιανού Κουλαγίνη. Τα μέλη της είναι σε καλή κατάσταση. Αποτελείται από μια μονοκόμματη πλάκα μαρμάρου που σχηματίζει και το τόξο της. Χωρίς καθόλου πλουμιά είναι οι δύο κίονες και οι πλάκες του στηθαίου, ενώ ολόκληρη είναι και η γούρνα της. 
Η επιγραφή αναγράφει χωρίς να αναφέρει χρονολογία:
ΑΝΕΓΕΡΘΙΣΑ ΔΑΠΑΝΑΙΣ ΓΡΗΓΟΡ. Π
Χ.ΓΙΑΝΑΚΗ
 


Friday 25 April 2014

To αχειλοπήγαδο των Κεραμειών


To μεσαίωνα τα Κεραμειά αναφέρονται κυρίως από ένα οχυρό που είχε όπως Gieremia. Σήμερα είναι ένα μικρό χωριό στη παλιά διαδρομή Μυτιλήνης - Αγιάσου. Πριν πολύ να τιθασευτεί το νερό και έρθει από μακριά τρεχάμενο μέσα σε πόλεις, σε χωριά και σε σπίτια, από πολύ παλιά προϋπήρχαν τα πηγάδια. Χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν ως της μέρες μας για ύδρευση και για άρδευση (μαγγανοπήγαδα). Ενώ παρομοίως ήταν τόπος κοινωνικής συναναστροφής και από τα αρχαία χρόνια. Γύρω από το πηγάδι υπήρξαν και διάφορα επαγγέλματα όπως ο φρεαντλής, αυτός που αντλούσε το νερό, αυτός που έκανε τις διανοίξεις, αυτός που το έχτιζε, και τέλος ο μαρμαράς που έφτιαχνε το στόμιο. Ενώ υπήρξαν ακόμη και τραγούδια του "σχοινιού" και του "πηγαδιού". Το αρχαίο πηγάδι των Κεραμειών βρίσκεται στη πλατεία του χωριού δίπλα στο πλάτανο. Εδώ έχουμε μια τετράγωνη μαρμάρινη ορθογώνια πλάκα και στο μέσον την οπή άντλησης του νερό. Τα σημάδια από το σχοινί και τη πολυχρησία είναι ορατά. Από δεξιά σε ανάγλυφη επιγραφή μνημονεύονται τα ονόματα, όχι όμως και ο δωρητής. Για να υπάρχει μνημόνευση των ονομάτων, το πηγάδι θα πρέπει να ήταν κοινό προς όλους όπως βλέπουμε μια πανάρχαια συνήθεια ως και της ημέρες μας. Το μοναδικό στολίδι του είναι ένα κυκλικό ανάγλυφο έμβλημα με στεφάνι πιθανώς από ελιά.
Η επιγραφή αναγράφει:

ΑΡΤΕΜΩΝ ΧΑΙΡΕ
ΑΤΩΠΕΡΙΣΤΙΑΤΩ (δυσδιάκριτο)
ΧΑΙΡΕ

Και τα πηγάδια...αποτελούν μνημεία του παρελθόντος που μας δείχνουν την αδιάκοπη έλευση του ανθρώπου και τον τρόπο διαβίωσής του ανά τους αιώνες, είτε αυτά ήταν σε αγροτικές περιοχές είτε σε πόλεις.

Υ.Γ. Σύμφωνα και με παρατηρήσεις του Μάκη Παυλέλλη η μαρμάρινη πλάκα ήταν βάση κάποιας στήλης ή αγάλματος αφιερωμένη από το Δήμο, καθώς φέρει και το οικόσημα.






Monday 21 April 2014

Η βρύση της Μυχού

Η Μυχού είναι ένα μικρό χωριουδάκι δίπλα στο Κάτω Τρίτος με άφθονα νερά.. Το χωριό ήταν κάποτε εξ ολοκλήρω οθωμανικό, με τζαμί, ελαιοτριβείο. Πριν 20 χρόνια ο Μάκης Αξιώτης κατέγραψε τη βρύση, στεγνή και εγκατελειμμένη. Σήμερα κάποιος φιλότιμος του χωριού, έβαλε πέτρινο κρουνό και τη σύνδεσε και με κάποιο τρεχάμενο νερό. Έφτιαξε γούρνα και την επισκεύασε. Το αποτέλεσμα είναι και πάλι να δίνεται ζωή μέσα από το νερό που τρέχει. Η βρύση αν και λιτή χτισμένη από τούβλα και λίγη διακόσμηση στο τοξο επάνω, μορφαίνει το μικρό χωριό.